Дома

Нема сомнеж, драги браќа и сестри, Господ ја открива пред Евреите силната вера на стотникот. Во неа има скромност и смирение. Тој - гордиот Римјанин кој зазема висока положба, познат е во градот и има потчинети војници и слуги, себе си се смета за недостоен да Го прими Спасителот под својот покрив.

Од каде  болестите, од  каде  телесните  повреди? Господ го создаде  телото, а не болеста, душата, а не гревот.

Што од сето е покорисно и по потребно? Соединувањето  со Бог и општењето со Него, со помош на љубовта. Губејќи ј таа љубов, ние отпаѓаме од  Бога,..

И самиот тој се бореше со таа болест. Таа беше распространета внатре во него, и како што самиот кажуваше, успеал да ја смири за десет години. Како лек ја користеше само непрестајната молитва кон Исус и изучувањето на Светото Писмо. При една дискусија во болницата „Сингру“ со еден универзитетски професор старецот рече:

Исус Христос, Тој прекрасен небесен Гост, често доаѓа во нас и посакува да влезе под покривот на нашата душа. Тој ни се јавува преку недостижното ТАИНСТВО НА СВ. ПРИЧАСТИЕ. Тој тропа на секоја врата, посакува да влезе во секој дом, посакува да зборува со секое срце, сака да ја направи среќна секоја душа која верува во Него и да му го даде небесниот дар.

Акo цeлиoт твoј живoт пoминал мирнo и бeзгрижнo, плачи над самиoт сeбe. Заштo и Eвангeлиeтo и искуствoтo на нарoдoт eднoгласнo пoтврдуваат дeка никoј бeз гoлeми маки и жалoст нe гo oставил гoлeмoтo и кoриснo дeлo на зeмјата ниту пак сe прoславил на нeбeсата.

Според зборовите на Спасителот: „Ако некој не се роди од вода и Дух, не може да влезе во царството Божјо“ (Јован 3, 5). Во светата вода на крштението човекот се очистува од сè што е грешно и се преродува од Светиот Дух. Ако е дете, се очистува од прародителскиот грев; ако е пак возрасен, се очистува и од личните гревови. Со самото примање на крштението се станува член на Телото Христово – Црквата.

Според резултатите од седницата, бил постигнат договор помеѓу одделот за труд и социјала и Синодалниот оддел за црковна добротворна дејност и социјално служење при РПЦ, за укажување помош од страна на професионални психолози во парохиите и од свештеници во државните институции.

Има прекрасни, духовно изградени луѓе на кои душата им е скапоцена, дијамантска, со љубов и многу среќа. Сестрите во манастирот, моите сестри, тие имаат такви души, мојата љубов кон нив е толку голема што го помина дури и небото. Мојот дух ми се наполна со благодат кога зедов благослов од отец Партениј...

Колку повеќе  светиот човек е разгорен со копнежот по Бог и љубовта кон Него, толку е посилно неговото чувство дека тој нема ништо свое. Колку повеќе се вознесува кон висините на љубовта, толку посилно чувствува дека неговата љубов кон Бог е послаба од кај кој било друг.

Oд кадe ниe знаeмe дeка пoслe смртта има живoт? Знаeмe oд Христа Гoспoда, врз oснoва на Нeгoвитe збoрoви, Нeгoвoтo вoскрeсeниe и мнoгутe Нeгoви јавувања пo смртта. Филoзoфитe кoи гo признаваат живoтoт пoслe смртта, гo признаваат врз oснoва на свoeтo умувањe, а ниe гo признавамe врз oснoва на искуствoтo

 Крштението е света тајна во која човекот, откако претходно ќе ја исповеда правата (православната) вера, преку трикратно целосно потопување во водата во името на Отецот и Синот и Светиот Дух, се очистува од сите гревови, станува мртов за гревот и грешниот живот, повторно се раѓа во духовен, свет живот и добива обновување на образот Божји во себе..

Со благослов на Митрополитот Повардарски г. Агатангел, и оваа година Повардарската епархија организираше бесплатно групно крштевање во водите на реката Бабуна во Велес. На крштевката, која се одржа на 16. 07. 2016 година (сабота) и беше деветта по ред, имаше голем број луѓе кои доброволно пристапија на православната вера, примајќи ја Светата Тајна – Крштение.

Светите отци велат дека умот лесно се осквернува, но дека лесно и се чисти. Срцето тешко се чисти, но тешко и се осквернува. Умот лесно се осквернува кога неговото внимание е привлечено од некое зло. Срцето, меѓутоа, нема веднаш да стане причасно на ова осквернување. Кога срцето ќе создаде добра духовна состојба...

На 6 јули Неговата Светост Патријархот Романски Данаил,01_14.jpg ги пречека во православната Семинарија „Патријарх Јустинијан“ во Букурешт, 190 свештеници од Митрополиите од Монтенија и Добруџа, кои овие денови ги посетуваат предавањата за курсеви за свештенички чинови. Неговата Светост ги благослови и ги охрабри во нивната пастирска активност.

Но, и тие што пишуваа за животот на Светиите и ги објавија нивните слова, го сторија тоа со таа цел. Исто така, и душата којашто Бог така ја има создадено, ако нема слух за возвишените и за созерцание достојни слова, станува сонлива и безгрижна.Само преку вакви раскажувања, преку читања

Постојат два вида неправедност – материјална и морална. Материјалната е кога некој онеправдува некого во однос на материјалното. Морална е кога, на пример, некој излаже некоја девојка, а ако таа е и сираче, тогаш на својата душа си става пет пати поголем товар. Знаете ли како за време на војна куршумот ги брка неморалните?

„За државните и општински образовни организации, тој курс е препорачан да биде надвор од предавањата, во изборните активности, за да се фокусираат вниманието на децата врз подвигот на сонародниците кои пострадаа за христијанската вера и нивната верност кон Црквата во текот на првата половина од XX век“.

Какo мислат нeвeрницитe, браќа, штo сe случува сo чoвeкoт на крајoт на краиштата?Тиe мислат дeка сo чoвeкoт сe случува истo штo и сo камeнoт: чoвeкoт умира, пoстанува нeчувствитeлeн и сe прeтвoра вo прашина. А камeнoт вeќe e мртoв, нeчувствитeлeн и пoд разни oкoлнoсти сe прeтвoра вo прашина.

Затоа возрасниот при крштевањето ја исповеда својата вера со читање на Символот на верата. А кога се крштеваат деца, кои не се во состојба да ја исповедаат својата вера, тогаш наместо нив тоа го врши кумот, читајќи го Символот на верата. Затоа и кумот зема обврска, да го научи кумашинчето, кога ќе порасне, на вистините на православната вера и на побожен живот. https://www.youtube.com/watch?v=VK5aYJ_ubtI

За словенското потекло на Мијаците зборуваат и безброј други автори, научници, историчари, филолози, етнографи... Славистот Марко Григоров посветил цела студија за говорот на Мијаците: „Критиченъ прѣгледъ на обнародванитѣ материяли по малорѣканския (миячки) говоръ“, објавена во Софија во 1907 година.