Дома

31.5.2025 г., денот спроти Неделата која што сеправославниот свет ја посветува на светите отци од Првиот вселенски собор, во археолошкиот локалитет Стоби се отслужи Архиерејска Божествена Литургија со која чиноначалствуваше Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, во сослужение со

 Бог не’ создава и ни се открива имено заради тоа, за ние да Го познаеме.

Токму во богопознанието е конечната цел и смисла на човечкиот живот1.

Во тоа се состои нашиот главен призив на земјата. 

Литургиска прослава на Спасовден и ракополагање во јеромонашки чин

На 29.5.2025 г., во денот кога Светата Црква го прославува Вознесението Господово, Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан отслужи Божествена Литургија во храмот ,,Вознесение Господово” во Долно Соње. На Литургијата во јеромонашки чин беше ракоположен јероѓаконот Георгиј (Ѓорѓевски).

  Луѓето тежнеат кон правење идоли. Идол е сѐ она што човекот го става на прво место во своето срце, наместо Бог и наместо духовното растење во Бог. Луѓето сакаат да се држат за нешто видливо, опипливо – како слепи за стап, и до нешто што можат да го чувствуваат и доживеат, а Бог не им личи баш погоден за тоа.

 Д-р Ѓоко Ѓорѓевски, редовен професор на Православниот богословски факултет „Св. Климент Охридски“ во Скопје и поранешен декан на истиот,

прими монашки постриг и

беше ракоположен во јероѓаконски чин, добивајќи го името Георгиј.

Кoга насилникoт извршува насилствo над правeдникoт oд кoристoљубиe,

тoгаш насилствoтo дoнeсува eдна пoлза и eдна штeта,

и тoа: штeта на насилникoт, а пoлза на тoј штo страда насилнo.

  Всушнoст, тoј нe пoминал, туку и дeнeс царува вo пoтпoлна сила.

Сeкoј oнoј кoј свoјoт жив дух гo врзува за тeлo умртвeнo oд страститe

e истo тoлку варварин какo oнoј кoј

гo врзува живиoт чoвeк за мртoвeц и ги oстава oбата да сe распаднат.

       Така, како што веќе напишав: ниту почетокот, ниту крајот на начинот на служењето на Светата Литургија се и ќе бидат исти со денешниот – ниту некој Собор ја прогласил за догма, од проста причина што на крајот, како и на почетокот, ќе има прогон на Црквата и никој не ќе може јавно и долго да служи Литургија,   

Се случија две средби помеѓу слепородениот и Христос: првата додека уште беше слеп; и втората, откако прогледа и откако Го оправда Христос пред фарисеите. И фарисеите двапати се сретнаа со човекот: првиот пат, кога не поверуваа дека бил слеп; и вториот пат, кога сакаа да го омаловажат делото Христово, а и Самиот Христос.

Нивниот сеславен спомен нека биде вечен, а ние верните да го прославуваме со радост и со подражавање на нивниот подвиг. На многаја лета!Прославата на нивниот спомен започна на 24 мај во попладневните часови, со вечерна богослужб во храмот „Св. Атанасиј“, во живописното струшко село Вишни.

 Вечен споменот да е на нашите просветители и описменувачи Кирил и Методиј.
Чувајте ги верата и јазикот на кои нѐ научија овие горостаси!
По тоа ќе нѐ познаат дека сме од родот нивни, а не по географијата.

 - „Ти веројатно не знаеше дека на грбот носиш ливче, како што не знаеш ни што пишува на него! Претпоставувам дека автор на оваа порака е еден од твоите другари, а останатите се негови соучесници.”
              Потоа им се обратил на учениците од целиот клас и рекол:

В понеделник (26 мај) во 12 часот во Градската библиотека „Браќа Миладиновци“ – Скопје ќе се одржи промоција на поетската книта „Небото ми е дома (духовна поезија)“ од Катица Ќулавкова. За книгата ќе говори проф.д-р Марија Ѓорѓиева-Димова, модератор е Александра Јуруковска, а стихови ќе интерпретира актерката Софиа Насевска Трифуновска.

“Сега ги разбирам зборовите на твојот Божји човек, кога ти рекол: “Најтешко е да ставиш некаде Крст”.По милоста Божја, застапништвото на светиите и со содејството на добронамерните, ќе блесне силно и славно овој Божји дом како прекрасна жртва на народот Божји, како круна на Скопје, како бисер на Македонија, како скапоцен дар за православната полнота.

Еден човек, живеејќи живот на грев и имајќи чувство на трепетлива љубов кон Богородица, се молел секојдневно пред Нејзината икона, никогаш не престанувајќи - со длабока вера изговарајќи го поздравот на Архангелот: „Радувај се, Благодатна...!“
Еднаш, подготвувајќи се да оди и да направи некаков грев,

Во ДПМ влегувам по речиси 22 – 24 години, не сум точно сигурна, но се сеќавам дека за прв пат бев кога почнував да студирам Општа и компаративна книжевност. Да можам, не би пропуштила ниту еден настан тука. Толку многу ја сакам книжевноста, ги сакам луѓето коишто пишуваат. Но, стрмноста на скалите и приодот до влезот на објектот беше навистина голем проблем.

Во организација на Македонскиот центар за меѓународна соработка и Комисијата за односи со верските заедници и религиозните групи, верските лидери во земјата потпишаа Заедничка декларација против насилниот екстремизам.Како што беше наведено за време на состанокот, верските заедници се меѓу...