Да го започнеме заедно и подвигот на читање на Новиот Завет, следејќи го 40 дневниот распоред (10)

07.12.2010 год.

(понеделник)

КОН СОВЛАДУВАЊЕ НА НОВО-ЗАВЕТНИОТ ПРЕДИЗВИК

Со почетокот на Божикниот пост, да го започнеме заедно и подвигот на читање на Новиот Завет, следејќи го 40 дневниот распоред.

10-ден

10 ден: Лука 1-3
1 | 2 | 3

Глава 1

1 Бидејќи мнозина почнаа да ги опишуваат настаните, кои се наполно уверливи меѓу нас,

2 како што ни ги предадоа оние, кои од почеток беа очевидци и служители на Словото,

3 намислив и јас, откако испитав сè подробно од почеток, да ти ги опишам по ред, честити Теофиле,

4 за да ја разбереш вистинитоста на она, во кое што си бил поучуван.

5 Во деновите на јудејскиот цар Ирод, беше еден свештеник, по име Захарија, од Авијановиот род; и неговата жена од Ароновите ќерки, по име Елисавета.

6 Двајцата беа праведни пред Бога, одејќи без недостаток, според сите Господови заповеди и повелби.

7 Немаа дете, зашто Елисавета беше неплодна, а двајцата беа во години.

8 Еднаш кога тој ја вршеше свештената служба пред Бога, по редот на својот чин,

9 според свештеничкиот обичај, му се падна со жрепка да влезе во Господовиот Храм и да покади.

10 А за време на кадењето целото множество на народот се молеше надвор.

11 Тогаш му се јави Господов ангел, стоејќи оддесно на кадилниот жртвеник.

12 Кога го виде, Захарија се збуни и страв го опфати.

13 Но, ангелот му рече: „Не бој се, Захарија! зашто е услишана твојата молитва! Твојата жена Елисавета ќе роди син, кому треба да му го дадеш името Јован.

14 Ќе се радуваш и ќе се веселиш, и мнозина ќе се зарадуваат на неговото раѓање.

15 Зашто ќе биде голем пред Господа - нема да пие ни вино ни опојни пијалаци; и ќе се наполни со Светиот Дух уште во утробата на својата мајка;

16 и многу Израелеви синови ќе ги обрати кон Господа, нивниот Бог.

17 Тој ќе врви пред Него во Илиевиот дух и сила, за да ги обрати срцата на татковците кон децата; а непокорните кон мудроста на праведниците, и да Му приготви на Господа совршени луѓе.”

18 А Захарија му рече на ангелот: „По што ќе го познам тоа? Јас сум стар, а и жена ми е застарена во своите дни!”

19 Ангелот одговори и му рече: „Јас сум Гавриел, кој стои пред Бога и испратен сум да зборувам со тебе и да ти ја известам оваа радосна вест.

20 И ете, ќе онемиш и не ќе можеш да зборуваш до денот, кога ќе се збидне ова; зашто не им поверува на моите зборови, што ќе се исполнат во свое време.”

21 А луѓето го чекаа Захарија и се чудеа зошто толку долго се задржа во Храмот.

22 А кога излезе, не можеше да им зборува и тие разбраа дека видел видение во Храмот. И тој им даваше знаци и остана нем.

23 И кога се свршија деновите на неговата служба, се врати во својот дом.

24 А по тие дни, неговата жена Елисавета зачна и се криеше пет месеци и велеше:

25 ”Ова ми стори Господ во деновите кога погледна на мене, за да го отстрани мојот срам меѓу луѓето.”

26 А во шестиот месец, Бог го испрати ангелот Гавриел во галилејскиот град, по име Назарет,

27 при девица свршена за маж, по име Јосиф, од Давидовиот дом. А името на девицата беше Марија.

28 И кога ангелот дојде при неа и рече: „Радувај се благодатна! Господ е со тебе, благословена си ти меѓу жените!”

29 Таа се уплаши од тој збор и размислуваше: каков поздрав ќе биде тоа?

30 Тогаш ангелот и рече: „Не бој се Марија, зашто си нашла милост пред Бога.

31 И ете, ќе зачнеш и ќе родиш Син, и ќе Му го дадеш името Исус.

32 Тој ќе биде голем и ќе се нарече Син на Сèвишниот. И Господ Бог ќе Му го даде престолот на Неговиот татко Давид.

33 И ќе царува над Јакововиот дом довека, и Неговото Царство не ќе има крај.”

34 А Марија му рече на ангелот: „Како ќе биде тоа, кога не знам за маж?”

35 Ангелот одговори и и рече: „Светиот Дух ќе дојде на тебе и силата на Сèвишниот ќе те осени; затоа Светото кое ќе биде родено од тебе - ќе се нарече Божји Син.

36 И ете твојата роднина Елисавета, и таа зачна син во својата старост. И тоа е веќе шестиот месец за неа, која ја наречуваат неплодна.

37 Зашто ниеден збор од Бога нема да остане без сила.”

38 Марија му рече: „Еве ја Господовата слугинка, нека ми биде според твојот збор!” И ангелот си отиде од неа.

39 Во тие дни, Марија стана и отиде набргу во планинскиот крај, во еден Јудин град.

40 Влезе во куќата на Захарија и ја поздрави Елисавета.

41 И штом Елисавета го чу поздравот од Марија, младенецот и заигра во утробата, а Елисавета се исполни со Светиот Дух.

42 И извика гласно и рече: „Благословена си ти меѓу жените! И благословен е плодот на твојата утроба!

43 И откаде ми е тоа, мајката на мојот Господ да дојде при мене?

44 Зашто, ете, кога гласот на твојот поздрав дојде до моите уши, младенецот заигра од радост во мојата утроба.

45 И блажена е таа, која поверува дека ќе се исполни она, што Господ и го рекол.”

46 И Марија рече: „Мојата душа Го велича Господа!

47 И мојот дух се зарадува во Бога, мојот Спасител,

48 зашто ја погледна смиреноста на Својата слугинка. И ете! Отсега сите родови ќе ме наречуваат блажена,

49 зашто Силниот изврши големи дела за мене и Неговото име е свето,

50 и Неговата милост од род до род, за оние, кои се бојат од Него.

51 Со Својата рака направи силни дела: ги распрсна горделивите во мислите на нивните срца,

52 ги симна владетелите од престолите, а ги воздигна смирените,

53 гладните ги насити со блага, а богатите ги отпушти празни;

54 го прифати Израел, Својот слуга, да си спомни на милоста,

55 како што им рече на нашите татковци - на Авраама и на неговото Семе, довека.”

56 А Марија остана со неа околу три месеци; и се врати во својот дом.

57 А на Елисавета и дојде време да роди, и роди син.

58 И кога нејзините соседи и роднини чуја дека Господ и укажа голема милост, се радуваа со неа.

59 А на осмиот ден дојдоа да го обрежат детето, и го наречуваа Захарија, по името на татка му.

60 Но неговата мајка рече: „Не, туку ќе се нарече Јован!”

61 рекоа: „Нема никој во твојот род, кој се вика така.”

62 И му дадоа знаци на татко му, како би сакал да го наречат.

63 А тој побара штичка и напиша: „Јован му е името.” И сите се зачудија.

64 И веднаш му се отворија устата и јазикот и проговори и Го благословуваше Бога.

65 И страв ги опфати сите нивни соседи. И се говореше за сè тоа по целиот планински крај на Јудеја,

66 и сите, кои чуја, го примија тоа во своите срца, велејќи: „Што ќе биде од ова дете?” Зашто Господовата рака беше со него.

67 А татко му Захарија се исполни со Светиот Дух и пророкуваше, велејќи:

68 ”Благословен е Господ, Израелевиот Бог, зашто го посети и го искупи Својот народ;

69 и ни издигна рог за спасение во домот на Својот служител Давид;

70 како што вети од стари времиња: преку устата на Своите пророци:

71 Спасение од нашите непријатели и од рацете на сите, кои нè мразат,

72 за да ја пројави милоста над нашите татковци и да се сети на Својот свет Завет,

73 за заклетвата со која му се заколна на нашиот татко Авраам, дека ќе ни даде

74 да Му служиме без страв, избавени од рацете на непријателите;

75 во светост и праведност пред Него, во сите наши дни.

76 А ти, младенче, ќе се наречеш пророк на Сèвишниот, зашто ќе одиш пред Господа, за да Му ги приготвиш Неговите патишта,

77 за да му дадеш на Неговиот народ, да познае спасение преку проштавањето на нивните гревови,

78 преку милостивото срце на нашиот Бог, со кое ќе нè посети Зората од висините,

79 за да ги осветли оние, кои седат во темнина и во смртна сенка, и да ги упати нашите нозе по патот на мирот.”

80 А детето растеше и јакнеше со духот, и беше во пустините до денот кога му се јави на Израел.

Глава 2

1 А во она време излезе заповед од царот Август за попис на сите жители.

2 Тоа беше прв попис, кога Квиринеј управуваше во Сирија.

3 И сите одеа за да се запишат, секој во својот град.

4 Така и Јосиф отиде од Галилеја, од градот Назарет, горе во Јудеја, во Давидовиот Град, кој е наречен Витлеем, зашто беше од Давидовиот дом и семејство,

5 да се запише со Марија, свршената со него жена, која беше бремена.

6 А кога беа таму - и дојде време да роди.

7 И го роди својот Син, првенец, па Го пови и Го положи во јасли, зашто за нив немаше место во гостилницата.

8 А во тој ист крај пастири ноќеваа под ведро небо, чувајќи го своето стадо.

9 И одеднаш Господов ангел им пристапи и Господовата слава ги осветли, па се уплашија многу.

10 Ангелот пак им рече: „Не бојте се, зашто, еве, ви најавувам добра вест, голема радост, која ќе биде за сите народи:

11 зашто денес ви се роди Спасител, во Давидовиот град, Кој е Христос Господ.

12 И ова ви е знак: ќе најдете Младенче повиено, како лежи во јасли!”

13 И одеднаш со ангелот се најде множество небесно воинство, кое Го фалеше Бога, велејќи:

14 ”Слава на Бога во висините и на земјата мир, во луѓето добра волја!”

15 А кога ангелите си отидоа од нив во небото, пастирите си зборуваа еден на друг: „Тогаш, да отидеме до Витлеем и да видиме што се случило таму, за кое ни соопшти Господ!”

16 И брзајќи дојдоа и ги најдоа: Марија и Јосифа, и Детенцето како лежи во јаслите.

17 А штом видоа, кажаа сè што им беше речено за Детенцето.

18 И сите кои чуја, се восхитуваа на она, што пастирите им го рекоа.

19 А Марија ги помнеше сите овие зборови и размислуваше за нив во своето срце.

20 И пастирите се вратија, славејќи Го и фалејќи Го Бога, за сè што чуја и видоа, онака како што им беше речено.

21 И кога навршија осум дена, за Неговото обрезание, Му го дадоа името Исус, како што Го нарече ангелот, пред да биде зачнат во утробата.

22 И кога се навршија деновите на нејзиното очистување, според Мојсеевиот Закон, Го донесоа во Ерусалим, за да Го претстават пред Господа,

23 како што е напишано во Господовиот Закон: „Секое машко, кое се раѓа прво, да Му биде посветено на Господа!”,

24 и да принесат жртва, како што е речено во Господовиот Закон - две грлици или две гулапчиња.

25 И ете, во Ерусалим живееше човек по име Симеон, и тоа човек праведен и благочестив, кој ја чекаше Израелевата утеха; и Светиот Дух беше над него.

26 Нему Светиот Дух му прорече дека нема да види смрт, додека не Го види Христа Господов.

27 И вдахновен од Светиот Дух дојде во Храмот; и кога родителите Го внесоа Детенцето Исус, за да го извршат врз Него обичајот на Законот,

28 Го зеде на своите раце, Го благослови Бога и рече:

29 ”Сега, Господару, отпушти го Својот служител со мир, според Твојот збор,

30 зашто моите очи го видоа Твоето спасение,

31 кое го приготви пред лицето на сите луѓе,

32 светлина за осветлување на народите и слава на Твојот народ Израел.”

33 А Јосиф и мајка Му се чудеа на она, што зборуваше за Него.

34 И Симеон ги благослови и и рече на Неговата мајка Марија: „Гледај! Овој е поставен за паѓање и подигање на мнозина во Израел, и знак на кој ќе му се противат,

35 а на самата Тебе мечот ќе ти ја прободе душата - за да се откријат мислите на многу срца.

36 Беше и пророчицата Ана, Фануилова ќерка, од Асировото племе; таа беше во многу напредната возраст; од своето моминство проживеала со мажот седум години,

37 а како вдовица до осумдесет и четвртата година, не го напушташе Храмот, служејќи Му на Бога со пост и молитва ноќе и дење.

38 И во истиот час таа дојде и Го славеше Бога и им зборуваше за Него на сите во Ерусалим, кои го очекуваа спасението.

39 И кога свршија сè според Господовиот Закон - се вратија во Галилеја во својот град Назарет.

40 А детето растеше и јакнеше во дух, исполнувајќи се со мудрост, и Божјата благодат беше на Него.

41 И секоја година Неговите родители одеа во Ерусалим на празникот Пасха.

42 Кога му беа пак дванаесет години отидоа, според обичајот во Ерусалим, на празникот.

43 И кога ги поминаа деновите, на враќање дома, Детето Исус остана во Ерусалим, а Неговите родители не знаеја за тоа,

44 туку, мислејќи дека е меѓу сопатниците, изминаа еден ден пат и Го бараа меѓу роднините и познатите.

45 И кога не Го најдоа, се вратија во Ерусалим да Го бараат.

46 И по три дни Го најдоа во Храмот како седи меѓу учителите, ги слуша и ги прашува.

47 А сите кои Го слушаа им се восхитуваа на Неговиот ум и на одговорите.

48 Кога Го видоа се зачудија и мајка Му Му рече: „Чедо, што ни направи така? Гледај! Татко Ти и јас се измачивме, барајќи Те.”

49 Тој им рече: „Зошто Ме баравте? Зар не знаете дека Јас треба да бидам во она, кое што е на Мојот Татко?”

50 Но тие не го разбраа зборот што им го рече.

51 И слезе со нив и дојде во Назарет, и им беше послушен. А Неговата мајка ги чуваше сите тие зборови во своето срце.

52 А Исус напредуваше во мудрост, во растењето и во благодатта пред Бога и пред луѓето.

Глава 3

1 А во петнаесеттата година од владеењето на царот Тибериј, кога Понтие Пилат беше управител на Јудеја, и Ирод четворовласник на Галилеја, а неговиот брат Филип четворовласник на Итуреја и Трахонитида, а Лисание - четворовласник на Авилинија;

2 при Ана и Кајафа, првосвештеници, Божјото слово дојде до Јована, синот Захариев, во пустината.

3 И тој одеше по целата страна околу Јордан и проповедаше покајно крштавање за проштавање на гревовите,

4 како што е напишано во книгата со зборовите на пророкот Исаија, кој вели: „Глас на еден, кој вика во пустината: ‘Пригответе пат за Господа, израмнете ги Неговите патеки!

5 Нека се исполни секоја долина, и секоја гора и секое ритче нека се снизат; кривите ќе станат прави, а нерамните места нека бидат глатки!

6 И секое тело ќе го види Божјото Спасение!’

7 На множеството пак, кое доаѓаше да биде крстено од него, му велеше: „Змиини породи! Кој ве предупреди од гневот што иде?

8 Донесете плодови достојни за покајание и не зборувајте сега во себеси: ‘Го имаме Авраама за татко!’ Зашто ви велам, дека Бог може и од овие камења да му издигне деца на Авраама.

9 А и секирата веќе лежи при коренот на дрвјата. Затоа, секое дрво што не дава добар плод, се сече и се фрла во оган.”

10 А народот го праша: „Тогаш, што да правиме?”

11 А тој им одговори и рече: „Кој има две облеки, нека му даде на оној кој нема; и кој има храна нека го прави истото!”

12 Дојдоа и цариниците да ги крсти и му рекоа: „Учителе, што да правиме ние?”

13 Тој им рече: „Не барајте ништо повеќе од она, што ви е определено!”

14 Го прашаа и војниците: „Што да правиме ние?” И им рече: „Не измачувајте никого и не клеветете, и бидете задоволни со своите плати!”

15 А бидејќи луѓето беа во недоумица и сите размислуваа во своите срца за Јована - да не е тој Христос,

16 Јован им одговори на сите: „Јас ве крштавам во вода; но иде посилен од мене, Кому јас не сум достоен да го одврзам ременот на Неговите обувки; Тој ќе ве крсти во Светиот Дух и оган.

17 Во Неговата рака е лопатата, за да го очисти Своето гумно и за да ја собере пченицата во Својата житница; а плевата ќе ја изгори со неизгаслив оган.”

18 И така му го проповедаше Евангелието на народот, напомнувајќи и многу други нешта.

19 А четворовласникот Ирод, кого тој го укори заради Иродијада, сопругата на Филипа, брата му, и заради сите зли дела, што ги направил Ирод,

20 кон сите нив го додаде уште ова: го затвори Јована во темница.

21 Кога се крсти сиот народ - се крсти и Исус и кога се молеше - небото се отвори,

22 и Светиот Дух слезе на Него, во телесен облик, како гулаб, и се чу глас од небото: „Ти си Мојот возљубен Син, во Тебе е Мојата милина.”

23 А Тој - Исус имаше околу триесет години, кога почна да проповеда и беше - како што мислеа - син Јосифов, Илиев,

24 Мататов, Левиин, Мелхиев, Јанаев, Јосифов,

25 Мататиев, Амосов, Наумов, Еслимов, Нангеев,

26 Матов, Мататиев, Семеинов, Јосифов, Јудин,

27 Јоананов, Рисаев, Зоровавелов, Салатилов, Нириев,

28 Мелхиев, Адиев, Косамов, Елмодамов, Иров,

29 Јосиев, Елиезеров, Јоримов, Мататов, Левиин,