Да го започнеме заедно и подвигот на читање на Новиот Завет, следејќи го 40 дневниот распоред (4)

01.12.2010 год.

(среда)

КОН СОВЛАДУВАЊЕ НА НОВО-ЗАВЕТНИОТ ПРЕДИЗВИК

Со почетокот на Божикниот пост, да го започнеме заедно и подвигот на читање на Новиот Завет, следејќи го 40 дневниот распоред.

4-ден

4.Матеј 19-24

19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24

19 глава
1 Кога ги заврши Исус тие зборови, тргна од Галилеја и пристигна во пределите Јудејски, отаде Јордан.
2 По Него појде многу народ и Он ги исцели таму.
3 И дојдоа кај Него фарисеите што Го искушуваа, па Му рекоа: “Може ли човек да ја остави жената своја за каква и да било причина?”
4 Он им одговори и рече: “Не сте ли читале дека Оној што ги создаде во почетокот, ‘маж и жена ги создаде’ и рече:
5 ‘Затоа ќе остави човек татко и мајка и ќе се прилепи до жената своја и ќе бидат обата едно тело.’
6 Па така, тие веќе не се двајца, а едно тело. А Бог што составил, човек да не разделува.”
7 Тие Му рекоа: “Заради вашите жестоки срца Мојсеј ви разрешил да ги оставате жените свои; но во почетокот не беше така.
9 Јас, пак, ви велам: оној што ќе ја остави својата жена, освен поради прељуба, и се ожени со друга, тој прави прељуба; и оној, што ќе се ожени со напуштена, прељубодејствува.”
10 А учениците Негови Му рекоа: “Ако е таков долгот на човекот кон жената, тогаш не треба ни да се жени?”
11 Но Он рече: “Не сите го примаат тој овој збор, а само оние, на кои им е дадено;
12 зашто има скопени, така родени од мајчината утроба; а има скопени само заради царството небесно. Кој може да прими, нека прими.”
13 Тогаш доведоа при Него деца, за да ги положи рацете над нив и да се помоли, а учениците им бранеа.
14 Но Исус рече: “Оставете ги децата и не пречете им да доаѓаат при Мене, зашто на такви е царството небесно.”
15 И кога ги положи рацете над нив, Исус си отиде оттаму.
16 И ете, еден човек, кога пристапи до Него, Му рече: “Учителе добар, какво добро треба да направам за да имам живот вечен?”
17 А Он му одговори: “Зашто Ме наречуваш добар? Никој не е добар освен единиот Бог. А ако сакаш да влезеш во животот, пази ги заповедите.”
18 Тој му рече: “Кои?” А Исус одговори: “Не убивај, не прељубодејствувај, не кради, не сведочи лажно;
19 почитувај го татка си и мајка си; сакај ги ближните свои како себеси!”
20 Младиот човек Му рече: “Сето тоа сум го запазил од младини, што ми е уште потребно?”
21 Исус му кажа: “Ако сакаш да бидеш совршен, оди, продај го имотот свој и раздели го на сиромаси, и ќе имаш сокровиште на небото; па дојди и врви по Мене!”
22 Штом го чу младиот човек тие зборови, си отиде нажален, оти омаше многу имот.
23 А Исус им рече на учениците Свои: “Вистина, ви велам, богат мачно ќе влезе во царството небесно;
24 и уште ви велам: полесно и е на камилата да мине низ иглени уши, отколку на богатиот да влезе во царството Божјо.”
25 Кога го чуја тоа учениците, многу се зачудија и рекоа: “Тогаш кој може да се спаси?”
26 А Исус, кога погледна на нив, им рече: “За луѓето тоа не е можно, но за Бога се е можно.”
27 Тогаш Петар одговори и Му рече: “Ете, ние оставиме се и по Тебе одиме: што ќе стане, пак, со нас?”
28 А Исус им рече: “Вистина, ви велам, дека вие што врвите по Мене, при повторното раѓање, кога Синот Човечки ќе седне на престолот на славата Своја, ќе седнете и вие на дванаесет престоли и ќе судите над дванаесет Израелеви колена;
29 и секој што остави куќа, или брат, или сестра, или татко, или мајка, или жена, или нива, заради Моето име ќе наследи стопати повеќе и ќе добие живот вечен.
30 И мнозина први ќе бидат последни, а последните први.”
20 глава
1 “Зашто царството небесно прилега на домаќин, кој излегол наутро рано да најми работници за своето лозје.
2 Па, штом се погоди со работниците по динар на ден, ги прати во своето лозје.
3 Потоа, кога излезе околу третиот час и виде други како стојат на пазариштето без работа,
4 им рече: ‘Одете и вие во моето лозје, па што е право, ќе ви дадам.’ И тие отидоа.
5 Пак излезе околу шестиот и деветиот час и направи исто.
6 А околу единаесеттиот час одново излезе и најде други, како стојат без работа, и им рече: ‘Зошто стоите тука цел ден без работа?’
7 Тие му одговорија: ‘Никој не не повика.’ А тој им рече: ‘Одете во моето лозје и, што е право, ќе добиете.’
8 А кога се стемни, господарот на лозјето му рече на својот настојник: ‘Повикај ги работниците и плати им, почнувајќи од последните па до првите.’
9 И дојдените околу единаесетиот час добија по динариј.
10 А кога дојдоа првите, помиалија дека ќе примат повеќе; но и тие добија по динариј;
11 и штом добија, негодуваа против господарот
12 и велеа: ‘Оние последните работеа еден час, а ти ги изедначи со нас, што ја претрпевме тегобата на денот и жегата.’
13 А тој им одговори и му речЕ на еден од нив: ‘Пријателе, не те онеправдувам: нели се погоди со мене за динариј?
14 Земи си го своето и оди си; и на овој, последниот сакам да му дадам колку и тебе;
15 зар немам право да чинам со своето, што сакам? Или ти е окото завидливо, оти сум добар?’
16 Така ќе бидат последните први, а првите последни; зашто мнозина се повикани, а малцина избрани.”
17 И кога се искачуваше Исус кон Ерусалим, ги зеде насамо дванаесетте ученици и по патот им рече:
18 “Ете, се искачуваме кон Ерусалим и Синот Човечки ќе биде предаден на првосвештениците и книжниците, и ќе Го осудат на смрт,
19 и ќе Го предадат на незнабожците да биде исмеан, и биен, и распнат; и на третиот ден ќе воскресне.”
20 Тогаш пристапи до Него мајката на Заведеевите синови, заедно со своите синови и, клањајќи Му се, Го молеше нешто.
21 А Он и рече: “Што бараш?” Таа Му одговори: “Заповедај овие мои два сина да седнат при Тебе, едниот оддесно, а другиот одлево во Твоето царство!”
22 Исус одговори и рече: “Не знаете што барате. Можете ли да ја пиете чашата, што ја пијам Јас; или да се крстите со кршавањето со кое се крштавам Јас?” Тие Му одговорија: “Можеме.”
23 И им рече: “Чашата Моја ќе ја пиете, и со крштавањето, со кое се крштавам Јас, ќе се крстите; но да се седи од Мојата десна или лева страна, тоа не зависи од Мене; таму ќе седат оние за кои е приготвено од Мојот Отец.”
24 И десетте, штом чуја, негодуваа против двајцата браќа.
25 Но Исус, кога ги повика, им рече: “Знаете дека кнезовите народни владеат над народите, и управниците господарат над нив;
26 меѓу вас, пак, нека не биде така; а кој меѓу вас сака да биде поголем, нека ви биде слуга;
27 и кој сака меѓу вас да биде прв, нека ви биде слуга;
28 како што и Синот Човечки не дојде да Му служат, туку дојде да послужи и да ја даде душата Своја за откуп на мнозина.”
29 И кога влегуваше во Ерихон, по Него врвеше многу народ.
30 И ете, двајца, седнати покрај патот, штом чуја дека минува Исус, извикаа и велеа: “Помилуј не, Господи, Сине Давидов!”
31 А народот им заповеда да молчат; но тие уште посилно викаа и велеа: “Помилуј не, Господи, Сине Давидов!”
32 Исус застана, ги повика и рече: “Што сакате да ви направам?”
33 Тие Му одговорија: “Да ни се отворат очите наши.”
34 И Исус се смилува и се допре до нивните очи, и веднаш им прогледаа очите нивни; и тие тргнаа по Него.
21 глава
1 А кога наближија до Ерусалим и дојдоа во Витфагија, при Елеонската Гора, Исус испрати свајца ученици
2 и им рече: “Одете во селоно, што е наспроти вас, и веднаш ќе најдете врзана ослица и осле со неа; осврзете ги и доведете Ми ги!
3 А, кога ви рече некој нешто, ќе му кажете дека Му се потребни на Господа, и веднаш ќе ги прати.”
4 А сето тоа стана за да се исполни кажаното преку пророкот, кој вели:
5 “Кажете и на ќерката Сионова: ете, твојот Цар иде при тебе кроток, качен на ослица и осле, син на подјаремица.”
6 Учениците отидоа и направија така, како што им заповедал Исус:
7 ги дотера ослицата и ослето и ги кладоа одозгора слиштата свои, и Он седна над нив.’
8 А мнозина од народот ги постилаа по патот облеките свои; други пак, сечеа гранки од дрвјата и ги постилаа по патот;
9 а народот, што врвеше пред Него и по Него, викаше велејќи: “Осана на Синот Давидов! Благословен и Кој иде во името Господово! Осана на висините!”
10 и кога влезе во Ерусалим, целиот град се збуни, прашувајќи: “Кој е Овој?”
11 Народот одговараше: “Овој е Исус, пророкот од Назарет Галилејски.”
12 И влезе Исус во храмот Божји и ги истера сите, што продаваа и купуваа во храмот, ги растури масите на менувачите и столовите на оние, што продаваа гулаби,
13 и им рече: “Напишано е: ‘Домот Мој, дом на молитва ќе се нарече’, а вие го направивте како разбојничка пештера.”
14 И дојдоа при Него во храмот слепи и хроми, и Он ги излекува.
15 А првосвештениците и книжниците, гледајќи ги чудесата што ги прави Он, и слушајќи ги децата како викаа во храмот и велеа: “Осана на Давивовиот Син!”, се расрдија,
16 и Му рекоа: “Слушаш ли што велат тие?” А Исус им рече: “Да! Зар не сте читале: ‘Од устата на младенците и од оние што цицаат Ти си приготвил пофалба’?”
17 кога ги остави, отиде надвор од градот, во Витанија, каде што преноќева.
18 А утредента, враќајќи се во градот, огладне;
19 и виде покрај патот смоква, отиде до неа; па, кога не најде на неа ништо освен лисја, рече: “Отсега да нема плод на тебе довека!” И смоквата веднаш се исуши.
20 Штом го видоа тоа, учениците се зачудија и рекоа: “Како веднаш се исуши смоквата!”
21 Исус им одговори и рече: “Вистина, ви велам: ако имате вера и не се посомневате, не само тоа што стана со смоквата ќе извршитите, туку, ако и на оваа планина и речете: ‘Дигне се и грли се в море!’ ќе биде.
22 И се, што и да побарате во молитва со вера, ќе добиете”
23 И кога дојде Он во храмот и поучуваше, пристапија кон Него првосвештениците и старешините народни и рекоа: “Со каква власт го вршиш тоа и кој Ти ја дал таа власт?”
24 А Иус им одговори и рече: “И Јас ќе ве прашам нешто. Па, ако Ми одговорите, и Јас ќе ви кажам, со каква власт го вршам тоа.
25 Крштаавањето Јованово од каде беше: од небото или од луѓето?” А тие размислуваа помеѓу себе и велеа: “Ако кажеме - ‘Од небото’, ќе ни рече: ‘Па зошто не му поверувавте?’
26 А ако речеме: - ‘Од луѓето’, се боиме од народот, оти сите го сметаа Јована за пророк.”
27 И, одговарајќи Му на Исуса рекоа: “Не знаеме.” А Он им рече: “Ни Јас не ви кажувам со каква власт го вршам тоа.”
28 “А како ви се чини ова? Еден човек имаше два сина; па отиде при првиот и му рече: ‘Сине, оди денес да работиш во моето лозје!’
29 Тој одговори и рече: ‘Нејќам!' Но потоа се покаја и отиде.
30 Па како дојде и вториот, му го рече истото. Тј одговори и рече: ‘Ќе отидам, господаре'. Но не отиде.
31 Кој од двајцата ја исполни татковата волја?" Му одговорија: "Првиот". Тогаш Исус им рече: "Вистина ви велам, дека митниците и влудниците ќе ве испреварат во царството Божјо:
32 зашто дојде при вас Јован по птаведен пат и вие не му поверувавте, а митниците и бледниците му поверуваа; вие, пак, иако видовте, не се покајавте отпосле, за да му поверувате."
33 "Чујте друга парабола! Имаше еден човек домаќин, кој насади лозје, го огради со плот, ископа бунар, направи кула и, откако го предаде на лозарите, си отиде.
34 И кога приближи времето за брање, тој испрати при лозарите своите слуги, за да му ги приберат плодовите.
35 Но лозарите, кога ги фатија неговите слуги, едниот го претепаа, другиот го убија, а третиот со камење го засипаа.
36 Тој испрати сега други слуги , повеќе од првите; но и со нив направија исто.
37 Најпосле го испрати при нив својот син, велејќи: 'Ќе се засрамат од сина ми.'
38 Но лозарите, штом го видоа сина му, си рекоа помеѓу себе: 'Овој е наследникот, ајде да го убиеме и да го присвоиме наследството негово.'
39 Па, кога го фатија, го изведоа надвор од лозјето и го убија.
40 А кога ќе дојде господарот на лозјето, што ќе им направи на тие лозари?"
41 Му одговорија: "Злочинците ќе ги погуби, а лозјето ќе го даде на други лозари, што ќе му ги даваат плодовите на време."
42 А Исус им рече: 'Зар не сте чителе во Книгите: 'Каменот, што го отфлрија ѕидарите, стана глава на аголот: Тоа е од Господа и чудесно е во очите наши.'
43 Затоа ви велам дека царството Божјо ќе се земе од вас и ќе се даде на народ, што ги принесува неговите плодови.
44 И кој падне врз тој камен, ќе се разбие; а тој врз кого падне, ќе го здроби."
45 И слушајќи ги Неговите параболи, првосвештениците и фарисеите разбраа дека говори за нив,
46 па гледаа да Го фатет; но се плашеа од народот, зашто Го сметаа за пророк.
22 глава
1 И договарајќи Исус пак им говореше во параболи и рече:
2 "Царството невесно прилега на човек цар, кој направи свадба на сина си,
3 и ги ииспрати своите слуги да ги повикаат поканетите на свадба; а тие нејќеа да дојдат.
4 Потоа испрати други слуги и им рече: кажете им на поканетите: 'Ете, приготвив јадење; јунците мои и се што е угоено се заклани, и се е готово; дојдете на свадба!'
5 Но тие не сакаа да знаат за тоа, а си отидоа: кој на нива, кој по трговија;
6 а некои, пак, ги фатија неговите слуги, ги исмејаа и ги убија.
7 Штом го чу тоа царот, се налути, испрати своја војска и ги погуби убијците и им го изгоре нивниот град.
8 Тогаш им рече на слугите свои: 'Свадбата е готова, но поканетите не беа достојни.
9 Затоа одете по раскрсниците и, колку души ќе најдете, поканети ги на свадба!'
10 И кога излегоа слугите на раскрсниците, ги собраа сите што ги најдоа - и лоши и добри; и се исполни свадбениот дом со гости.
11 Кога влезе, пак, царот забележа еден необлечен во свадбени алишта.
12 Па му рече: 'Пријателе, како влезе овде, необлечен во свадбена руба?' А тој молчеше.
13 Тогаш царот им рече на слугите: 'Врзете му ги рацете и нозете, земете го во крајната темнина; таму ќе биде плач и крцкање со заби;
14 зашто, мнозина се повикани, а малцина избрани'."
15 Тогаш фарисеите отидоа и се договорија како да Го фатат во некој збор.
16 И ги испраќаа при Него своите ученици, заедно со некои Иродовци, говорејќи: "Учителе, знаеме дека си правичен и навистина ги учиш луѓето на патот Божји, и не се боиш ни од кого, зашто не гледаш кој е кој;
17 затоа кажи ни; како Ти се чини: треба да се дава данок на царот или не?"
18 Но Исус го разбра ликаството нивно и рече: "Што Ме искушувате, лицемери?
19 Покажете Ми една даночна пара!" Тие му донесоа еден динариј.
20 И им рече: 'Чиј е овој лик и натпис?"
21 тие одговорија: "На царот." Тогаш им рече: "Подајте го царевото на царот а Божјото на Бога!"
22 И штом го чуја тоа, тие се зачудија и, оставајќи Го, си отидоа.
23 Во истиот ден пристапија кон Него и садукеите, кои велат дека нема воскресение, и Го прашаа, говорејќи:
24 "Учителе, Мојсеј рече: 'Ако умре некој без деца, тогаш брат му нека ја земе жената негова и нека го воздигне потомството на брата си!'
25 При нас беа седуммина браќа; првиот се ожени и умре; па, бидејќи немаше пород, ја остави жената своја на брата си;
26 исто така направи и вториот, и третиот, дури и седмиот;
27 а по сите нив, умре и жената.
28 При воскресението, на кого од седуммината ќе биде таа жена, бидејќи со сите живеела?"
29 Исус им одговори: "Се лажете, оти не ги познавате Писмата, ниту силата Божја;
30 зашто при воскресението луѓето ниту ќе се женат, ниту ќе се мажат, а ќе живеат како ангели Божји на небесата.
31 А за воскресението на мртвите не сте ли чителе, што ви рекол Бог, Кој вели:
32 'Јас сум Бог Авраамов, Бог Исаков и Бог Јаковов'. Бог не е Бога на мртвите, туку на живите."
33 И народот, слушајќи го тоа, се восхитуваше на неговата наука.
34 А фарисеите, кога чуја дека ги посрами садукеите, се здружија со нив.
35 И еден од нив, законик, искушувајќи Го, праша и рече:
36 "Учителе која заповед е најголема во Законот?"
37 А Исус му одговори: "Возљуби Го Господа, својот Бог, со сето свое срце, и со сета своја душа, и со сиот свој разум;
38 тоа е прва и најголема заповед;
39 а втората е слична на неа: Возљуби го својот ближен како себеси!
40 На тие две заповеди се крепат целиот Закон и Пророците."
41 И кога се собраа фарисеите, Исус ги праша и рече:
42 "Што мислите за Христа? Чиј е син'" Му одговорија: "Давидов."
43 Им рече: "Како тогаш Давид, надахнат од Духот, Го нарече Господ, велејќи:
44 'Му рече Господ на Мојот Господ: 'Седи од Мојат десна страна, додека не ги положам непријателите Твои во подножјето на нозете Твои.'
45 И така, ако Давид Го нарече Господ, како тогаш да Му е Син?"
46 И никој не можеше да Му одговори ниту збор, и од тој ден никој не се осмели да Го праша.
23 глава
1 Тогаш Исус им проповедаше на народот и на учениците Свои,
2 говорејќи: "На Мојсеевото седиште седнаа книжниците и фарисеите.
3 Затоа, се што ви кажат да правите, пазете и извршувајте; а според делата нивни не постапувајте, оти тие говорат, а не извршуваат;
4 врзуваат бремиња тешки и мачни за носење и ги клаваат врз плеќите на луѓето, а сами не сакаат ни со прст да ги помрднат;
5 и сите свои дела ги прават, за да ги видат луѓето; ги истакнуваат своите записи од законот и прват големи поли на својата облека;
6 сакаат прво место на гозбите и предни места во синагогите,
7 и поздрави по улиците, и да им велат луѓето, учителе, учителе!'
8 А вие, немојте да се наречувате учители, зашто еден е вашиот Учител - Христос, а вие сте сите браќа;
9 и никого на земјата не викајте го свој татко, оти еден е вашиот Отец, Кој е на небесата;
10 и наставници немојте да се именувате зашто, еден е вашиот наставник - Христос.
11 Но поголемиот меѓу вас да ви биде слуга;
12 зашто, кој се воздига, ќе биде понизен; а кој се понизува, ќе биде воздигнат.
13 Тешко вам, книжници и фарисеи, лицемери, затоа што го затварате царсвото небесно пред луѓето; оти, нити влегувате вие, ниту ги пуштате да влезат оние, што сакаат да влезат.
14 Тешко вам, книжници и фарисеи, лицемери, оти ги подјадувате домовите на вдовиците и лицемерно долго се молите; заради тоа ќе добиете поголема осуда.
15 Тешко вам, книжници и фарисеи, лицемери, зашто обиколувате по море и копно за да добиете еден последовател, и кога ќе успеете во тоа, тогаш го правите син на пеколот, двапати полош од вас.
16 Тешко вам, водачи слепи, кои велите: 'Ако се заклне некој во храмот, не е ништо; но ако се заколне некој во црковното злато, виновен е.'
17 Безумни и слепи! Што е поголемо, навистина: златото или црквата, кој го осветува златото?
18 Исто така велите: 'Ако некој се заколне во жртвеникот, ништо не е; но, ако некој се заколне во дарот што е на него, виновен е.'
19 Безумни и слепи! Што е, навистина, посвето: дарот или жртвеникот, што го осветува дарот?
20 А кој се заколне во жртвеникот, се колне во него и во се што е врз него;
21 и кој се колне во црквата, се колне и во Оној, Кој живее во неа;
22 и кој се колне во небото, се колне во престолот Божји и во Оној, што седи на него.
23 Тешко вам, книжници и фарисеи, оти давате десеток од нане, копра и кимин, а сте го оставиле најважното во Законот: праведноста, милоста и верата; ова требаше да го правите, а и она да не го оставате.
24 Водачи слепи, вие комарецот го цедите, а камилата ја проголтувате.
25 Тешко вам, книжници и фарисеи, лицемери, зашто ја чистите чашата и чинијата однавор, додека внетре тие се полни со грабеж и неправда.
26 Слепи фарисеју, очисти ја чашата и чинијата најнапред внатре, за да бидат чисти и однадвор.
27 Тешко вам, книжици и фарисеи, лицемери, оти многу личите на варосани гробови, што однадвор изгледаат убаво, а внатре се полни со мртвечки коски и секаква нечистотија;
28 така и вие, однадвор им се покажувате на луѓето праведни, а внатре сте полни со лицемерност и беззаконие.
29 Тешко вам, оти ѕидате гробници за пророците и ги уркасувате спомениците на праведните,
30 па велеите: 'Ако живеевме во дните на нашите татковци, немаше да станеме нивни соучесници во крвта на пророците.'
31 А со тоа сведочите сами против себе, дека сте синови на оние, што ги убиле пророците.
32 Дополнете ја и вие мерата на татковците ваши.
33 Зии и породи аспидини, како ќе побегнете од пресудата за во пеколот?
34 Затоа, ете, Јас праќам при вас пророци и мудреци и книжници; едните ќе ги убиете и распнете, а другите ќе ги убиете по синагогите и ќе ги прогонувате од град во град;
35 за да падне врз вас сета прадена крв што е пролеана на земјата, од крвта на праведниот Авел па до крвта на Захарија, синот Варихиин, кого го убивте меѓу храмот и жртвеникот.
36 Вистина, ви велам: сето тоа ќе падне врз овој род.
37 Ерусалиме, Ерусалиме, што ги убиваш пророците и со камења ги засипуваш испратените при тебе! Колкупати сакав да ги соберам чедата твои, како кокошка што ги собира пилињата свои под крилја, а вие нејќевте.
38 Ете, ви се става вашиот дом пуст.
39 Оти, ви велам: нема да Ме видите отсега дури не кажете: 'Благословен е Оној, Кој иде во името Господово!'"
24 глава
1 И кога влезе Исус во храмот и си одеше, се приближија до Него учениците Негови за да Му ги покажат зградите во храмот.
2 А Исус им рече: "Го гледате ли сето тоа? Вистина, ви велам: нема да остане камен на камен, а да не биде урнат."
3 И кога седеше до Елеонската гора, дојдоа при Него учениците Негови насамо и Му рекоа: "Кажи ни, кога ќе биде тоа, и каков ќе биде знакот на Твоето доаѓање и за свршетокот на светот?"
4 И Исус им одговори и рече: "Пазете се, да не прелаже некој;
5 зашто мнозина ќе дојдат во Мое име, говорејќи: "Јас сум Христос!' и ќе прелажат мнозина.
6 Ќе слушате боеви и гласови за војни. Гледајте да не се уплашите, оти сето тоа треба да биде; ама тоа уште не е крајот.
7 Зашто ќе се дигне народ против народ, и царство против царство; и на места ќе има глад, помор и потреси;
8 а сето тоа е почеток на болките.
9 Тогаш ќе ве предадат на маки и ќе ве убијат; и ќе бидете немразени од сите народи, заради Моето име.
10 Тогаш мнозина ќе се соблазнат и еден со друг ќе се предаваат, и еден со друг ќе се мразат;
11 многу лажни пророци ќе се појават и ќе прелажат мнозина;
12 и бидејќи безаконијата ќе се умножат, кај мнозина љубовта ќе олади.
13 А кој претрпи до крај, тој ќе биде спасен.
14 И ќе биде проповедано ова Евангелие за царството по целиот свет, за сведоштво за сите народи; и тогаш ќе дојде крајот.
15 Па така, штом ја видите мерзоста на запустението да стои на свето место, за која е зборувано преку пророкот Даниил - кој чита, нека разбере,
16 тогаш оние, што се наоѓаат во Јудеја, да бегаат по планините;
17 кој е на покрив, нека не слегува да земе нешто од куќата своја;
18 и кој е на нива, нека не се враќа дома за да ги земе алиштата свои!
19 Но тешко на бремените и на оние што дојат во тие дни.
20 Затоа молете се да не стане бегањето ваше симе, или во сабота;
21 оти тогаш ќе биде мака, каква што не била од почетокот на светот па досега, а и нема да биде.
22 И, ако не се скратат оние дни, никој не би се спасил; но заради избраните ќе се скратат тие дни.
23 Тогаш, ако ви каже некој: 'Еве, овде е Христос, или таму е', не верувајте!
24 Оти ќе се појават лажни христоси и лажни пророци, и ќе се покажат големи знаци и чуда, за да ги прелажат, ако е можно, избраните.
25 Ете, однапред ви кажав.
26 И така, ако ви речат: 'Еве, во пустињата е Он' - не излегувајте; 'Ете, во тајна соба е' - не влегувајте!
27 Зашто, како молњата што излегува од исток и се гледа до запад, така ќе биде доаѓањето на Синот Човечки.
28 Оти, каде што е трупот, таму се собираат и орлите.
29 И веднаш, по маките на тие дни, сонцето ќе потемни и месечината нема да ја дава својата светлина, и ѕвездите ќе попаѓаат од небото, и силите небесни ќе попуштат.
30 Тогаш ќе се јави на небото знакот на Синот Човечки и ќе се расплачат сите земни племиња, и ќе Го видат Синот Човечки како иде на небесните облаци, со голема слава и сила;
31 И ќе ги испрати Своите ангели со трубен глас, и ќе ги соберат Своите избраници од четирите ветра, од едниот до другиот крај на небесата.
32 Со смоквата направете споредба: штом се подмладат нејзините гранки и пуштат лисја, знаете дека е близу летото;
33 така и вие, кога ќе го видите сето тоа, знајте дека е близу, пред вратата.
34 Вистина ви велам: нема да премине овој род, додека сето тоа не се исполни.
35 Небото и земјата ќе преминат, но зборовите Мои нема да преминат.
36 А за тој ден и час никој не знае, ниту ангелите небесни, а само Мојот Отец;
37 но, како што беше во деновите на Ноја, така ќе биде и при доаќањето на Синот Човечки;
38 оти, како што во деновите пред потопот јадеа и пиеја, се женеа и се мажеа до оној ден, кога Ное влезе во ковчегот.
39 и не узнаа, додека не дојде потопот и истреби се, - така ќе биде и доаќањето на Синот Човечки;
40 тогаш ќе бидат двајца на нива: еден ќе се земе, а другиот ќе се остави;
41 две жени ќе мелат на рачници: едната ќе се земе, а другата ќе се остави.
42 Па така, бидете будни, зашто не знаете во кој час ќе дојде вашиот Господ.
43 Знајте го и тооа, дека, ако домаќинот на куќата би знаел во кој час ќе дојде крадецот, тој би стоел буден и не би позволил да му ја поткопаат куќата.
44 Затоа бидете и вие готови, зашто во кој час и не мислите, ќе дојде Синот Човечки.
45 Кој е, пак, тој верен и благоразумен слуга, кого ќе го постави господарот негов над слугите свои, да им дава навреме храна?
46 Блазе на тој слуга, кого, кога ќе дојде господарот негов, го најде да постапува така;
47 вистина, ви велам, дека над целиот имот ќе го постави него.
48 Ако, пак, тој слуга, бидејќи лош, рече во срцето свое: 'Господарод мој уште за долго време нема да дојде',
49 па почне да ги бие другарите свои и да јаде и пие со пијаниците,
50 господарот на тој слуга ќе дојде во ден, кога тој не очекува , и во час, што нема да го знае;
51 и ќе го пресече на пововина, и ќе му даде еднаква награда со лицемерите; таму ќе биде плач и крцкање со заби."