СТЕФАН,

Архиепископ охридски и македонски

Возљубени празникољупци

Ретко кој народ, како нас Македонците,може да се пофали со таков богоугодник, со таква богата духовност, со така длабок корен, или со таков аголен камен.За нас и сите православни од овие простори, тојнепоместлив столб, и тоа во секоја смисла - и духовна, и културна, и образовна, и уметничка е светиот Климент, Охридскиот Чудотворец. Тој е суштина на секоја наша историска дејност, тој е идеал на нашата иднина и гордост на нашето минато. На неговата светост – на неговото богољубие и човекољубие, ги потпираме и нашето национално и црковно, и нашето духовно и културно опстојување. За свети Климент не постои временско или било какво растојание: тој секогаш е современ и актуелен, тој е и со секоја и пред секоја наша генерација.

Во неговиот лик и во неговото дело имаме и историја, и сегашност и иднина. И само преку него можеме да согледаме колку е силна и значајна врската на минатото и иднината, да сфатиме колку, всушност, ако имаме здрава основа, ќе имаме уште постројна градба. Нашата заедничка иднина, верувам, е загарантирана поради нашето минато. Свети Климент, останувајќи доследен на делото на рамноапостолните просвети-тели, светите Кирил и Методиј, применувајќи ги нивните насоки, го засадил евангелскотосеме на плодната македонска почва, ја засадил иднината врз благословеното минато. Така и ние денес, ако не отстапиме од светиклиментовиот принцип, ќе имаме загарнтиран простор и опстој за нашите поколенија. А како и каде треба да останеме доследни? И во примената на чистиот македонски збор, и во чувањето на македонскиот јазик и неговото кирилско писмо, и во учењето и живеењето на православната вера, како и сочувањето и грижата за Светиклиментовата црква наша македонска, и земјата наша македонска, и сè што е наше, македонско. Говорам како духовник,говорам за духовната компонента на нашиот бит. Зашто ако го загубиме духовното, сестраното духовно богатство, ќе се загубиме самите, ќе исчезне и минатото, ќе ја снема иднината. Нашиот свети Климент треба да биде секаде: во нашето училиште, во нашиот дом, во нашето семејство, во образованието, науката, културата, државата, идентитетот.

Како народ, држава и Црква исправени сме пред многубројни искушенија! Треба и можеме да опстоиме само ако ги следиме и почитуваме оние коишто покажале и докажале и со живот и со дело вистински вредности, и ни дале спасоносна наука. Затоа ревносниот апостол на македонските земји, Павле, вдахновено вели: Помнете ги вашите наставници, што ви го проповедаа словото Божјо и имајќи го пред очи крајот на нивниот живот, подражавајте ја верата нивна.(Евр. 13,7).

Па, ако сме чеда на така голем богоугодник и човекољубец, ќе покажеме дека сме тоа само доколку ги почитуваме неговите дела, доколку живееме по верата во која нè просвети и утврди, доколку неговите се и наши идеали, доколку и во нас, како и кај него, има љубов кон Бога и луѓето... Во тоа од голема помош ќе ни биде ако почесто погледнуваме на страниците од пишаниот негов збор, ако се потсетуваме на неговите поуки и ако се угледуваме на него.Во тоа негово грандиозно и свето дело ќе видиме колку длабока и точна теологија применува, колку е доследен на кирило-методиевската традиција неговиот јазик, колку неговиот стил е близок до народот и колку е живоносно неговото слово.

Свети Климент и денес стои пред секого од нас! Во ова време преполно со меѓусебни поделби, спротивставености, непријателства и сл., тој секому ни ги покажува насоките во животот и како да се однесуваме кон другите. Во него го имаме најголемиот чувар на верата и моралот, најсигурниот сведок и бранител за нашите црковни и национални права.

Оваа година, покрај годишнините од Миланскиот едикт и Моравската мисија на светите браќа Кирил и Методиј, се потсетуваме на уше еден значаен спомен - на 1120-те години од хиротонијата на свети Климент за епископ Велички. А тој, и во архиерејската дејност јасно покажал како треба да се однесува еден пастир на довереното му стадо. Со каков духовен жар работел свети Климент, со каква ревност проповедал, и тоа на народ без писменост и знаење. И не губел надеж дека ќе успее! Такви треба да бидеме и ние денес - да го имаме пред очи примерот Светиклиментов. Никогаш да не го губиме стравот Господов и верата во Вескреснатиот. Свети Климент треба да биде пример и за свештенослужителите, и за народот, и за учениците, и за студентите, за научните и просветните работници –за сите и, ако не го дадеме максимумот, ако не научиме и не сработиме - него го нажалуваме, зашто, на тој начин, му наштетуваме на неговото наследство, за кое тој неуморно се трудеше.

Да Му благодариме на Бога што како Црква, народ и Држава, во свети Климента го имаме крајаголниот камен.Нека ни е за многу години празникот на нашиот небесен покровител пред престолот Божји - за многу години свети Климент!

Извор: Скопска епархија