Телесни, душевни и духовни

Постојат три видови на луѓе: телесни, душевни и духовни.

Телесниот човек сака сѐ според телото; бара одмор, сака пофалби, не сака да го навредуваат, не прифаќа да му ја отсекуваат волјата, се штити себеси и бара сѐ што е за успокојување на неговото тело.

Душевниот, пак, не сака да онеправдува, ниту сака да биде онеправдан. Не осудува, ама и не сака да го осудуваат. Ако се случи некој да го навреди или онеправда, или некој да го презира, тој не зборува, туку жали и тагува за тоа што му го прават. Тоа е душевен човек.

Духовниот, пак, човек размислува за сѐ преку духот: ако биде онеправдан – се радува; ако биде навреден – благодари; ако му ја отсечат волјата – се весели и што и да му се случи тажно, тој смета дека го заслужува сето тоа, и сака уште да го презираат и да го понижуваат.

Превод од грчки јазик: Свештеник Јани Мулев

https://crkvaveles.wordpress.com/2021/09/11/%d1%82%d0%b5%d0%bb%d0%b5%d1%81%d0%bd%d0%b8-%d0%b4%d1%83%d1%88%d0%b5%d0%b2%d0%bd%d0%b8-%d0%b8-%d0%b4%d1%83%d1%85%d0%be%d0%b2%d0%bd%d0%b8/#more-2593

Друго:

Ретроспектива (2005-2020): За духовниот отец – Св. Антим Хиоски (1869-1960)