Види ги Моите раце и не мисли дека вистината за Моето воскресение е некакво вообразување. Држи ги тие раце, како залог на твојата преродба; држи ги тие раце, како залог на воскресението од гробот; држи ги тие раце, како котва за адската длабочина!
Не бој се од никаква житејска несреќа, не трепери од никаква световна бура, не плаши се од брановите на непријателскиот ветар, не мисли за подводните скали на непријателското море! Пливај смело по морето на животот, пливај, држејќи ја котвата на духот; пливај, насочувајќи се кон небото, како кон пристаниште; пливај, плашејќи се само од бродолом, т. е. од откажување од Мене!

          Дај ја раката и стави ја во ребрата Мои: почести се со својата рака од саканиот пијалак од Мојот живоносен извор, и изгасни ја својата жед! Дај ја својата рака, и стави ја во ребрата Мои: и постави ја твојата десница во болницата на природата и земи лекарство за својата волја; Јас, Кој примив удар од копје, ќе го понесам допирот на саканата рака.
        Дај ја својата рака и стави ја во ребрата Мои: за да можеш да се подвизуваш за Моите рани; за да можеш да зборуваш против негаторите на вистината, дека си Ме видел по воскресението, дека си Ме познал, дека сериозно си Ме почувствувал. И не биди неверен, туку верен; неверието е нешто лошо – го потиснува умот, а верата го насочува кон небото; неверието ја заслепува душата, а верата го просветува разумот; неверието не го забележува дури и видливото, а верата го согледува и невидливото; оној што не верува е во целосно незнаење; прогонувај го облакот на безверието и примај ги чистите зраци на верата!

Свети Јован Златоуст
„Неверието“ на Апостол Тома

Тивериопол.мк