СИНКО мој, со ова сакав да те научам дека: САМО ВИСТИНСКОТО место може правилно да ја одреди ТВОЈАТА ВРЕДНОСТ.
ЗАТОА не поставувај се себеси на погрешно место па да се лутиш ако не те ценат!!!
Тој што ја знае твојата вредност, ќе те почитува вистински, затоа никогаш не се ставај себеси на место кое не ти доликува. "
А нeминливитe врeднoсти влeгуваат вo рамката на душeвнoтo здравјe. Oтeц Јoван Крoнштатски пишува: “Ах, и јас самиoт чувствувам дeка, кoга сум пoтпoлнo здрав и кoга сo труд нe сe oптeрeтувам сeбeси, тoгаш умирам сo духoт, тoгаш вo мeнe нeма царствo Бoжјo, тoгаш сo мeнe владee мoeтo тeлo, а сo тeлoтo ѓавoлoт”.
Тoа штo на нeкoи луѓe им сe причинува дeка пoчитувањeтo на икoнитe e истo штo и идoлoпoклoнствo, тoа нe e никакoв дoказ прoтив икoнитe.
И на Eврeитe им сe причинилo дeка Христoс твoри чуда сo силата на сатаната, а нe какo Бoг;
и на Римјанитe им сe причинилo дeкахристијанскитe мачeници сe oбични вoлшeбници и маѓeсници.
1 Помилуј ме, Боже, поради големата Твоја милост, и заради големата Твоја
добрина избриши ги беззаконијата мои.
2 Измиј ме темелно од моето беззаконие и очисти ме од мојот грев
Икона на Мајката Божја која што се наоѓа во келијата на Свети Нектариј Егински на островт Егина во Грција, и која е направена на Света Гора специјално за него по Божјо видение.За ова икона тој ја напишал химната за Богородица "Света Дево, Владичице, Нескверна Богородице Радуј се Невесто Неневесна .... ".Од иконата се шири огромна благодат и благоухание,
Еднаш се потопи еден брод. Се спаси само еден бродоломник, којшто успеа да стигне до едно пусто островче. Се обидуваше да преживее, постојано надевајќи се дека еден ден ќе помине брод да го земе. Поминуваа денови, седмици, месеци и ништо…
Со овие прекрасни и силни зборови на јеромонахот Кирил Пеј-чиновиќ, нашиот мудар преродбеник и игумен на Лешочкиот манастир, го започнувам овогодинешното поздравно слово упатено до сите Вас, почитувани читатели на новиот двоброј 12/13 на епархиското списание „Огледало“. И навистина нема подобри зборови од Кириловите со кои можам да Ве поздравам, а истовремено и да Ве посоветувам...- Митрополит Тетовско-гостиварски г. Јосиф
Оваа танатофобија, оваа длабоко вкоренета патологија во човекот, произлегува од недоволна вера во животот вечен. Не сме Го спознале Христа како што треба. А Он секогаш ни вели: „Не плачи, не се плаши, стани, разбуди се, излези од материјалниот свет“. Да Го послушаме и да излеземе, се разбира, мисловно и во духовна смисла,
Бракот е пат за спасение на човекот. Ако го разгледаме од стојалиштето на духот на Црквата, тогаш ќе мораме да признаеме дека главната цел на бракот не може да биде ништо друго освен спасението на човекот. То ест, цел на бракот не може да биде среќата, ниту раѓањето деца, ни на пример пронајдувањето на животниот сопатник – сé се тоа нешта од второстепено значење.
Од следните четири добродетели умот има секогаш потреба.
Да Му се молиме на Бога,
- да паѓаме секогаш ничкум пред Него,
- да не се вознемируваме за сметка на некој човек
- што е тој и каков е и да не го осудуваме,
Од прашањата кои ми ги праќате многу пати, едно нешто се гледа многу јасно, дека во крајна линија, сме ја изоставиле нашата врска. Двајца луѓе создале семејство но, со тек на времето очевидно ја изоставиле врската помеѓу себеси и не се интересираат да ја направат подобра. Небаре животот ни тежи и небаре сме објавиле капитулација. Понекогаш и сме ја објавиле и тоа со гревови, со сосотојби, кои ние ги создадовме. Она, кое по сè изгледа не нè занимава се последиците од таквите поведенија врз децата,
Една Велика Сабота монасите се соочија со тажна состојба. Во манастирот немаше никакви намирници, дури ни просфори за Божествената Литургија. Бараа и бараа, но ништо не најдоа. Времето минуваше и ближеше великиот миг на Воскресението. Таа светла празнична вечер решија да не јадат, зашто така им налагаше ситуацијата. Но никако не можеа да се помират со тоа дека ќе останат без света Причест. Залудно одново бараа некое заборавено шише со вино или некое парче леб.
Под твоето
благоутробие
прибегнуваме,
Богородице, нашите
моленија не пре-
видувај ги во неволјите,
но од опасност
избави нè
единствена чиста, единстве-
на благословена.
На крајот од патот стоеја Љубов и Разделба и се восхитуваа на една млада двојка. Разделбата и рече на Љубовта:
„Да се обложам дека ќе ги раздвојам!?’’
Љубовта рече:„Почекај, дај ми јас еднаш да им се приближам, а потоа ти можеш да одиш кај нив колку сакаш и тогаш ќе видиме, можеш ли ти да ги разделиш“.