Што е прогрес?
Дошло до значајна промена во начинот на кој се подразбира прогресот. Во нашето западно општество, како и во сите таканаречени „традиционални" општества, прогресот обично се третирал духовно, односно се сфаќал како внатрешен прогрес. Од ренесансата наваму, прогресот стана надворешен прогрес, што подразбира насобирање само на материјални добра. Дојде до трансмутација, обезвреднување: преминавме од желба за прогрес на битието во желба за прогрес на поседувањето. Но, оваа екстернализација на поимот прогрес целосно го отуѓи човештвото.
Капитализмот ја наметна мошне „буржоаската" идеја дека благосостојбата се состои во акумулација на материјални добра и во уживање на постојано обновувани објекти на консумеризмот. Логиката на бескрајниот пораст, во кој моментално се наоѓаме, не е вистинскиот начин за излез од еколошката криза: ние мораме попрво да прифатиме логика на не-пораст и повторно да воспоставиме благосостојба втемелена на духовност, преку враќање на вистинските вредности.
(Извадок)
Извор:
