Чиниш се приземји
ластовичка една или множини
долетале, пред очи се укотвиле,
и од градиве впиле.
Но на јаве
сон не гледав,
магла во ноќ не се подигна
див коњ и ветер глувонем
зајдисонце испратија.
Тогаш, како китки се појавија
ластовички кои здив ми следеа,
незапирливо слика исликаа
и со булки поглед ми исполнија.
Бидете булки невенливи,
ластовички неуморни
кои утра препознаваат
и на залезот се радуваат,
зашто денот тој не осамнува
туку во ново утро се раѓа
за да ластовичка во клун пресретне,
човекова радост
и Божја слава.
Поезија на сестринството на Манастирот Свети Јован Претеча Слепче
Извор: https://www.manastirslepche.mk/novost/lastovicki/
Друго:
Што да објавам на светот за тебе,
дали сум дел од твоето лозје,
дали ќе дозволиш калемов
да се пренесе жив на првиот чокот ?
Еднаш порти ми отвори
во твој предел монах молитва сотвори,
зад мене одамна се затвори
СРЕШТА
Друго:
